Lakbay Buhay ni Michelle
Lakbay Buhay ni Michelle
Lakbay Buhay ni Michelle
1) Kabataan:
Ang kabataan ko ay puno ng katuwaan at kasayahan. Noong bata ako, madalas kaming nagsasama ng malaking pamilya ko at ng mga kabataang kaibigan ko. Pumupunta ako sa elementariyang eskuwela sa Long Beach. Pagkatapos ng eskuwela, pumupunta ako sa bahay ng lola ko. Kapag mainit ang klima, gusto kong lumangoy sa swimingpul sa bakuran kasama ng mga pinsan ko. Tinutukso nila ako kasi mas bata ako, pero merong marami pa rin kaming katuwaan. Lumalakad ako sa liwasan o naglalaro ako sa kalsada kasama ng mga pinakamabuting kaibigan ko. Gumagawa ako ng maraming mapanlikhang aktibidad. Nag-aaral ako ng piyano, biyolin, figure skating, kumanta, magdrowing, at magpinta. Ang pinakaimportanteng aktibidad sa aking buhay ay piyano at figure skating. Pumupunta ako sa ice rink araw-araw para magpraktis. Lumalaban ako sa maraming kompetisyon taon-taon. Ang pangarap ko ay lumaban sa Taglamig na Olympics bilang figure skater isang araw. Kung hindi, gusto kong maging nars, kagaya ng nanay ko, o maging dentista.
My childhood was full of fun and joy. When I was young, I spent a lot of time with my large family and my childhood friends. I used to go to elementary school in Long Beach. After school, I would go to grandma’s house. If it was hot, I liked to go swimming in the backyard swimming pool with my cousins. They would always tease me because I was younger, but we still had a lot of fun. I would also go to the park or play games in the street with my best friends. I did a lot of creative activites. I learned how to play piano, how to figure skate, sing, how to draw, paint, and play violin. Piano and figure skating were two of the most important activities in my life. I went to the ice rink everyday to practice. I competed in many competitions each year. My dream was to one day compete in the Winter Olympics as a figure skater. If that did not work out, I wanted to be a nurse, just like my mom, or to be a dentist.
2) Mga hamon at problema:
Noong nagtapos ako ng elementariyang eskuwela, pumasok ako sa middle school at high school sa Riverside. Kinailangan kong magpaalam sa aking mga kaibigan. Napakahirap ang panahon ito para sa akin kasi hindi ko alam kung sino ang mga tao sa bagong eskuwela ko. Kinailangan kong magkakilala ng mga bagong kaibigan. Sa pagdaan ng panahon, mas madalas ako na mag-figure skating. Pumupunta ako sa eskuwela sa maagang umaga at nagfa-figure skating ako hanggang gabi. Ang aking kompetisyon ay naging masyadong mabigat at mahirap at hindi akong nag-figure skate nang madalas. Kaya, tumigil na ako mag-figure skate. Bagamat natutuwa ako na wala na akong hirap sa pag-figure skating, madalas ko itong hinahanap-hanap. Gustong-gusto ko talagang mag-figure-skating. Ngayon, ang aking mga hamon ay tuklasin ang panimbang sa aking mga pag-aaral at pahinga. Gusto kong merong maraming kasayahan at magkasama ng mga kaibigan ko, pero napakaimportante ang aking mga grado. Kailangan kong tuklasin ang aking kinabukasan.
When I finished elementary school in Long Beach, I went to middle school and high school in Riverside. I had to say goodbye to all of my friends. This was a very difficult time for me because I did not know anybody at my new school. I had to make new friends. As time went on, I began figure skating more and more. I would go to school early in the morning, and then be at practice until night. My figure skating competitions became more serious and difficult, and I began to skate less. Eventually, I quit figure skating. Although I was happy without the added difficulties of figure skating, I often miss it. I really used to like figure skating. Now, my challenges lie in finding balance between studying and time to relax. I wish that I could have more fun and spend more time with my friends, but my grades are important. I also need to discover my future.
3) Mga tumulong at sumuporta:
Maraming tao sa aking buhay na aking minamahal. Tumutulong itong mga tao sa akin sa aking mga hamon at problema at sila ay ang aking suporta. Sila ang aking mga anghel. Ang unang dalawang tao sa lista ko ay ang nanay ko at ang tatay ko. Sa buong buhay ko, nandoon sila. Nandoon ang mga magulang ko sa aking paglaki. Nagturo sila sa aking ng lahat ng kaalaman ko. Tumulong sila sa akin maging kung sino ako ngayon. Kung wala sila, wala akong tagumpar sa aking buhay. Kumikilala ng utang na loob ako, at masuwerte ako, kasi merong magulang ako na mabuti. Ang nanay ko at ang tatay ko ang aking inspirasyon para ako ay maging pinakamabuting tao. Dahil sa kanila, masipag ako at nagsusumikap ako magtagumpay sa aking pamumuhay. Ayokong mabigo kasi ayokong biguin sila. Gusto ko na isang araw ako ay maging sa aking mga anak ay kung ano ang mga magulang ko sa akin.
There are so many people in my life who I love. These people have helped me through my struggles and have been my support system. They are my angels and my inner source of srength. The first two people on this list would be my mom and dad. For my whole life, they have been there. My parents have seen me grow. They have taught me everything I know. They have helped me become who I am today. Without them, I would not have had success in my life. I am so grateful, and lucky, that I have parents as wonderful as they are. My mom and dad are my inspiration to be the best person that I can be. Because of them, I am a hard worker and I strive to be successful in life. I do not want to fail because I do not want to disappoint them. I would like that one day I can be to my children what my parents are to me.
4) Kalayaan at katuparan:
Ang isa kong katuparan ay nagkokolehiyo ako sa UCLA. Mapalad na ako dahil tumatanggap ako ng aking edukasyon dito. Natututo ako ng marami dito at umaasa ako na mas marami sa aking matutuhan. Para sa aking mga pangarap at pag-asa, hindi ko alam kung anong karera ang gusto ko. Gusto kong maging matagumpay at makapagbigay sa mga tao sa buhay ko. Gusto ko rin na ang mga taong minamahal ko sa buhay ko at saka ng mga bagay na gusto ko, kagaya ng musika. Gusto ko lang ng panatag na buhay at gumawa ng mga bagay na nakakaligaya sa akin. Gusto kong maglakbay ng mundo. Gusto ko ng masayang buhay at makatira kasama ng pa mmilya ko sa malapit sa baybay-dagat. Ang pinakamalaking adhika ko ay maging masaya. Para magtagumpay ako, kailangan kong maging positibo, optimista, at magtrabaho para sa mga pangarap ko.
One of my accomplishments has been attending college at UCLA. I’m very lucky because I am receiving my education here. I have learned a lot and I hope that there is more that I can learn. As for my dreams and hopes, I’m not quite sure what career I would like to have. I want to be successful and be able to give back to the people in my life. I also want my life to be filled with the people that I care for and with the things that I love, such as music. I just want to have a peaceful life where I can do what I truly enjoy. I would like to be able to travel the world. I want to have a joyful life and live with my family somewhere by the beach. My biggest goal in life is to be happy. In order to succeed, I need to stay positive, optimistic, and I need to work hard for my goals.
Monday, June 28, 2010